ZASADY PRZEKRACZANIA GRANIC
Każdy obywatel państwa strefy Schengen ma prawo do swobodnego wjazdu na terytorium innego państwa strefy. Nie są z tym związane żadne szczególne formalności. Co oznacza, że można przekroczyć granicę w każdym miejscu (o ile przepisy dla danego terenu nie stanowią inaczej np. parki narodowe, rezerwaty przyrody) i o dowolnej porze. O istnieniu granicy danego państwa informują tablice, które znajdą się w widocznych miejscach. Na granicach pomiędzy państwami strefy Schengen nie jest prowadzona kontrola graniczna.
Podczas pobytu na terytorium innego państwa strefy Schengen powinniśmy posiadać ważny dokument potwierdzający tożsamość – paszport lub dowód osobisty. Ta zasada dotyczy również dzieci. Uwaga! Prawo jazdy, legitymacja szkolna czy studencka, zaświadczenie o złożeniu wniosku o wydanie paszportu lub dowodu osobistego, świadectwo urodzenia, nie są dokumentami potwierdzającymi tożsamość.
Dokumentem niezbędnym do przekroczenia granicy zewnętrznej jest paszport. Należy również pamiętać, że w przypadku niektórych państw trzecich, konieczne jest również posiadanie wizy. Przed wyjazdem poza strefę Schengen, należy sprawdzić czy państwo, do którego się wybieramy nie wymaga od obywateli Polski posiadania wiz.
Uwaga! Limity w przewozie towarów akcyzowych w tym m.in. alkoholu i papierosów nie ulegają zmianie. Należy pamiętać, że towary te muszą służyć do użytku osobistego i nie mogą podlegać odsprzedaży. Osoby poniżej 17 roku życia nie mogą przewozić wyrobów alkoholowych i tytoniowych.
Uwaga! W przypadku przewozu przedmiotów zabytkowych oraz noszących znamiona zabytku, przepisy nie ulegają zmianie, co oznacza, że niezbędnym jest posiadanie odpowiednio: zezwolenia na wywóz wydanego przez właściwego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków lub zaświadczenia, że dany przedmiot nie wymaga uzyskania takiego zezwolenia.
Pamiętaj! Uprawnione służby mogą w dowolnym miejscu Wspólnoty skontrolować dokumenty oraz sprawdzić samochód (np. w poszukiwaniu narkotyków, towarów zabytkowych, broni i amunicji czy przemycanych towarów akcyzowych). W przypadku braku wymaganych dokumentów osoby takie mogą być: zmuszone do przerwania podróży, zawrócenia do kraju, doprowadzenia na posterunek policji w celu ustalenia tożsamości.
Od dnia 1 maja 2004 obywatele Rzeczypospolitej Polskiej – zarówno dorośli jak niepełnoletni – mogą przekraczać granicę do państw UE zarówno na podstawie paszportu, jak również na podstawie dowodu osobistego. Małoletni mogą podróżować po krajach Unii Europejskiej na podstawie ważnego paszportu, wpisu do paszportu rodzica, z którym dziecko przekracza granicę lub własnego dowodu osobistego. Na wniosek rodziców lub opiekunów prawnych możliwe jest wydanie dowodu osobistego dziecku poniżej 13 roku życia.